Zamek w Osace
Ōsaka-jō pomimo, że jego główna wieża nie zachowała się w oryginale do naszych czasów, jest prawdziwą perełką wśród japońskich zamków. W końcu budowała go szczególna postać w historii tego kraju. Osobą tą był shogun Toyotomi Hideyoshi jeden z trzech wielkich reformatorów dążących siłą do podporządkowania sobie skłóconych i walczących ze sobą klanów, a potem zjednoczenia kraju pod jednym silnym dowództwem. Jak pamiętamy ruch ten zapoczątkował Oda Nobunaga, walcząc nie tylko z wrogimi klanami, ale także buddyjskim ruchem ikki, który zjednoczył tłumy chłopów, biedniejszej szlachty i mnichów wypowiadających zbrojnie posłuszeństwo prawom XV i XVI w. Japonii. Jeden z takich ufortyfikowanych klasztorów – Ishiyama Hongan-ji – Oda Nobunaga zamienił w ruinę w roku 1570, grzebiąc pod jego murami około 20 tys. rebeliantów.
To właśnie na jego miejscu, w roku 1583 i w rok po śmierci Ody Nobunagi, Toyotomi Hideyoshi rozpoczął budowę twierdzy, która miała przypominać zamek Azuchi, ale być też największą i najbogatszą w całej Japonii. Pięciopiętrowa wieża główna miała mieć dodatkowo trzy pietra pod ziemią, a boczne ściany złocenia które przewyższały wszystko co dotąd zbudowano (wieża główna wybudowana jest w stylu borogata, czyli ma dwa trójkątne szczyty irimoya, a ponad nimi wieżę na podstawie kwadratu. W odróżnieniu od niej sorogata jest wieżą wielopoziomową pozbawioną irimoya). Liczyło się jednak nie tylko bogactwo, ale przede wszystkim siła twierdzy otoczonej potężnymi murami i fosą, która nawet dziś sprawia wrażenie niemożliwej do pokonania. Ostatecznie zamek ukończono w roku 1598 i Hideyoshi zmarł. Pozostawił twierdzę swojemu synowi Hideyori, który miał w tym momencie zaledwie 5 lat.
Kilka lat wcześniej ustanowił jednak Radę Regentów składającą się z sześciu najpotężniejszych ludzi tych czasów. W chwili śmierci Hideyoshi pozostali w niej: Tokugawa Ieyasu, Toshi’ie Maeda, Terumoto Mōri, Hideie Ukita i Kagekatsu Uesugi. Szósty – Kobayakawa Takakage zmarł w roku 1597. Bezpośrednią opiekę nad Hideyori miał sprawować Toshi’ie Maeda, ale zmarł rok później. W tym momencie Ieyasu zaczął powoli odkrywać karty, nawiązując sojusze z klanami wrogimi Toyotomi, a gdy zajął ich zamek Fushima było jasne, że wszystko zmierza do wojny. Japonia podzieliła się na dwa obozy – wschodni pod wodzą Tokugawa i zachodni pod przywództwem Mitsunariego Ishidy.
W wielkiej bitwie pod Sekigaharą, która rozpoczęła się 21 października 1600 roku, ostatecznie zwyciężył obóz wschodni, a Tokugawa stał się faktycznym władcą Japonii. W 1614 roku postanowił podporządkować sobie klan Toyotomi i uderzył na zamek w Osace. Armia licząca 200 tys. ludzi okazała się jednak bezsilna wobec tej twierdzy. Tokugawa poszedł więc na ugodę i za cenę pokoju wymusił na Hideyori zasypanie fosy, przez co zamek stał się praktycznie bezbronnym. Gdy rok później Hideyori zaczął odkopywać fosę Ieyasu powrócił i 4 czerwca zdobył zamek, a Hideyori i jego matka w obliczu klęski popełnili seppuku.
W roku 1620 kolejny shogun Tokugawa Hidetada wybudował nową wieżę i wzmocnił mury, które stoją do dziś. W 1665 roku zamek stanął w ogniu, po tym jak piorun uderzył w magazyn prochu. Pięć lat później kolejne uderzenie pioruna spaliło główną wieżę. Zamek wymagający poważnych napraw doczekał się remontu w roku 1843, a pieniądze na ten cel shogunat zbierał w całym regionie. Wkrótce potem skończyła się era shogunatu, a w walkach poprzedzających restaurację Meiji zamek ponownie ucierpiał. Tym nie mniej stał się ważną zbrojownią dla armii tworzonej na wzór zachodni.
W Osaka Hohei Kosho produkowano pistolety, amunicję i materiały wybuchowe. W 1928 roku, dzięki funduszom pozyskanym przez burmistrza Osaki, po raz kolejny odbudowano główną wieżę. Zamek pełnił też funkcję ważnej fabryki broni w czasie II wojny światowej i pracowało tu 60 tys. robotników. Z tego powodu był narażony na ataki lotnicze, które ponownie uszkodziły wieżę, a 24 sierpnia 1945 roku bomby trafiły w arsenał zabijając ponad 300 ludzi. Ostateczną odbudowę zakończono w roku 1997 i chociaż wnętrze wieży jest dziś nowoczesnym muzeum ze szkła i betonu to z zewnątrz wygląda jak za czasów swojej wielkiej świetności. Znajdują się w niej pamiątki związane z rodem Toyotomi, w tym zbroje i miecze samurajskie. Poza tym jest fantastycznym punktem widokowym na Osakę.
