W 1992 roku sułtan Qaboos ibn Said al Said zdecydował, że Oman powinien mieć Wielki Meczet. Konkurs na jego projekt odbył się w 1993 roku, a po jego rozstrzygnięciu rozpoczęto budowę w grudniu 1994. Prace budowlane trwały sześć lat i siedem miesięcy. Sułtan miał ambicję by meczet podarowany narodowi był nie tylko imponującą budowlą ale zawierał także elementy wystroju wewnętrznego największe na świecie.
Meczet zbudowano z 300 tys. ton piaskowca indyjskiego. Jego główna sala modlitewna (musalla) ma kształt kwadratu o wymiarach 74,4 x 74,4 m. Przykrywa ją centralna kopuła wznosząca się na wysokość pięćdziesięciu metrów nad podłogą. Jest ona jedną z cech wizualnych budowli do których trzeba zaliczyć także główny minaret o wysokości 91,3 m oraz cztery boczne minarety o wysokości 45,5 m.
Główna musalla dla mężczyzn może pomieścić ponad 6500 wiernych, a sala dla kobiet 750. Zewnętrzna, utwardzona nawierzchnia może pomieścić 8000 wiernych, a wewnętrzny dziedziniec i przejścia dodatkowo do 20 000 wiernych. W głównej sali znajduje się jednoczęściowy dywan o wymiarach 70 x 60 m, który waży 21 ton. Jego ręczna produkcja, do której zatrudniono 600 kobiet, trwała 4 lata. Ma 28 kolorów uzyskanych w większości z naturalnych barwników roślinnych.
Nad musallą zawieszono żyrandol o wysokości 14 m. Został zbudowany we Włoszech z 600 tys. kryształów swarovskiego i 1122 żarówek z systemem ściemniania. Żyrandol waży bagatela 8,5 tony. Wykończony jest zdobieniami z 24 karatowego złota, a jego budowa trwała ponad 4 lata. 34 mniejsze żyrandole tego samego projektu są zawieszone w innych częściach meczetu. Inauguracja Wielkiego Meczetu przez Sułtana Omanu miała miejsce 4 maja 2001 roku z okazji 30-lecia jego panowania.
Wielki żyrandol i dywan w głównej sali, zgodnie z oczekiwaniami sułtana, były do niedawna największymi na świecie. Tam jednak gdzie jest wielkie bogactwo są też wielkie ambicje. Dlatego w 2007 roku Meczet Sultan Qaboos stracił palmę pierwszeństwa na rzecz meczetu wybudowanego w Abu Dhabi.
Jego budowniczy szejk Zajid ibn Sultan Al Nahajjan nie dożył jednak końca budowy i zmarł w listopadzie 2004 roku. Sułtan Qaboos ibn Said al Said chociaż nie ma już największego dywanu i żyrandola może nadal cieszyć się swoim dziełem.
